We begonnen onze reis in het Baken met een kopje koffie en een heerlijk gebakje. Nadat Teus Prins ons voorging in gebed en hij ons de zegen meegaf voor deze reis vertrokken we naar Eindhoven voor de vlucht naar Cluj Napoca. Het was een blij en dankbaar moment om Ildico, Konrad en Zoltan en Trude weer te zien. Voor sommigen van de groep was het een eerste kennismaking, maar het was alsof iedereen elkaar al jaren kende. Tijdens een smakelijke maaltijd met geanimeerde gesprekken werd het mooie fotoboek van het bezoek aan Aiud in 2017 ( gemaakt door Marco Noordhoek) overhandigd aan Ildico, die daar heel blij mee was. Zaterdag bezochten we Alba Julia, een citadelstadje, bekend door de ondertekening van het Verdrag van Trianon in 1920, waardoor Transsylvanië onderdeel werd van Roemenië. ’s Middags bezochten we een tentoonstelling van de jongste zoon David, die zich in korte tijd ontpopt heeft tot een talentvol schilder. Zondagochtend maakten we de kerkdienst mee. De ontmoeting met de gemeenteleden was een ontroerend moment. Na de dienst overhandigde Casper namens de drie Aalsmeerse gemeenten een enveloppe met inhoud als cadeau t.g.v. het 30 (31)-jarig contact met Aiud. Zoltan schonk ons een zelfgemaakt houten schild met het wapen van Aiud-Felenyed. Aan de uitgang deelden we anjers uit met de tekst van 1 Korinthe 16:20 in het Hongaars. De koffie dronken we in de pastorie, die een duidelijk vernieuwing en vele reparaties had ondergaan. Dit was ook gebeurd met de peuterzaal, we herkenden het gebouwtje, waarin ook een vergaderruimte was gecreëerd, niet terug. De warme lunch werd in een onderaards gewelf gebruikt met meerdere gemeenteleden. Daarna bezochten we het kasteel van de familie de Banffy, een rijke adellijke familie, die in 1949 hun adellijke titels en al hun bezittingen en landgoederen werd afgenomen. Nu alles teruggegeven is probeert men met de middelen die men heeft alles te renoveren en te repareren. Het eind van de middag brachten we door bij Zoltan en Trude, die traditiegetrouw op de vleugel speelde en daarbij zong. De dagen daarna hebben we in verschillende stadjes doorgebracht. Dinsdag werden we gastvrij ontvangen bij de ouders van Ildico en ReszóZsigmund ( wijk Oost), de zus van Reszó, (Melinda) leidde ons rond door Valenii Mures, we bezochten een Historisch Museum en de moeder van Reszó kwam nog kokoskoeken brengen. Melinda bleek pianoles van Trude te hebben gehad en zat op dezelfde school als Ildico ( de wereld is klein).We kijken terug op een fantastische week, met warme en ontroerende momenten. Het was goed te zien dat de economische ontwikkeling voortuitgang brengt, de wegen zijn goed begaanbaar, mooie huizen en winkels worden gebouwd. Hoewel de lonen laag zijn is boodschappen doen goedkoper dan in Nederland. Nog steeds worden Oekraïense vluchtelingen geholpen, ook Roma en armlastigen in Aiud. Natuurlijk is er veel meer te vertellen, maar voorlopig geeft dit verslag een korte indruk van onze reis, waar we dankbaar en met veel plezier op terugkijken. Annie, Marjo, Ingrid, Ines, Peter, Paul, Casper en Marianne.
Klik op de eerste foto om door alle foto’s te scrollen.
