Onze gedenkwand
Op de glasplaat onder de gedenkwand liggen dit jaar een indrukwekkend aantal vlinders. De vlinders zijn voorzien van naam, geboorte- en overlijdensdatum van gemeenteleden die ons dit afgelopen kerkelijk jaar zijn ontvallen.
Waarom een vlinder?
In veel kerken wordt een kruisje of een steen gebruikt om daar de naam van de overledene op te schrijven. In onze gemeente is destijds door de commissie die de opdracht kreeg een gedenkwand te realiseren (2006) gekozen voor een vlinder.
Op de gedenkwand staan de bekende regels uit Lied 730 van het Liedboek.
‘Heer, herinner u de namen
van hen die gestorven zijn.’
Op de afbeelding die daarbij hoort zie je een hand in de kleur blauw een kleur die staat voor trouw. Het is Gods hand, met daarin mensen, jong en oud, verschillend van ras en kleur. Daarmee wordt tot uitdrukking gebracht dat mensen in leven en dood worden gedragen door God. De weg is leeg. We weten immers niet hoe ons leven gaat verlopen maar ook niet waarheen de dood ons brengen zal. Wel zien we aan het einde van de weg een zon als symbool van leven in Gods licht.
Want in Hem leven wij, bewegen wij en zijn wij
(Handelingen 17 vers 28a)
Op de gedenkwand fladderen ook een drietal vlindertjes. Vlinders zijn kwetsbaar, teer en hebben een korte levensduur. Ze bewegen zich in het licht van de zon. Als het koud en donker wordt, lijken ze te verdwijnen.
Vlinders hebben een bijzondere beeldende levensweg. Aan de hand van het prentenboek: ‘Rupsje nooit genoeg’, laten ouders en grootouders hun kinderen daar al op jonge leeftijd mee kennismaken. Het einde lijkt nabij als je de afbeelding van een dode cocon ziet. Wie het durft om dan de bladzijde om te slaan, ziet een prachtige vlinder.
Vlinders laten ons als schepselen van God iets zien van geboorte, dood en opstanding waarover we in de evangeliën lezen. Toen Jezus stierf en werd begraven, dacht de wereld dat het einde nabij was. Toch… in het donker van het graf vond een verandering plaats. Jezus stond op en leeft nog steeds voort in de harten van mensen.
Al van oudsher staat de vlinder in de christelijke traditie dan ook voor de drie fases die de menselijke ziel doorloopt: leven, dood en wederopstanding.
Drie
Dat er drie vlindertjes op de gedenkwand te zien zijn, is een verwijzing naar de opstanding van Christus, die plaats vond op de derde dag.
Leven en bewegen in het licht van God
De vlinders die in de kerk liggen mogen op 24 november de laatste zondag van het kerkelijk jaar, de dag waarop we de dood herinneren en de eeuwigheid vieren, meegenomen worden door de nabestaanden. Ze zijn een herinnering aan een geliefd, kwetsbaar mensenleven. Aan een mens die zich in leven en dood mag bewegen in het licht van Gods aanwezigheid.
Ria Stolk